Şair romanına son noktayı koyduğum tarihten bu yana 10 sene geçmiş. Ne yazık ki bu kitap iki sene kadar bir word dosyası olarak bilgisayarımda bekledikten sonra basılabildi. Romanı yazarken bir şeyleri değiştireceğimin samimi inancı içindeydim. Hem kendi hayatımda hem de ülkenin hayatında… Fakat her iki cephede de değişen bir şey olmadı. Aslında benim hayatım ister istemez biraz değişti. En azından artık o romanı yazdığım kadar genç değilim. Umutlu ve inançlı da değilim. Belki de bilgelik denilen şeye her zamankinden daha yakın olduğum için artık insanları değil kendimi değiştirmeye çalışıyorum. Epey bir kötü alışkanlığımı terk ettim. Daha bir sürü kötü alışkanlığım var. Hepsinden kurtulabileceğimi sanmıyorum. Bazıları benimle birlikte mezara girecek. Bu kesin.
En güzeli insanlara bir şeyler öğretme arzumun yerini bir şeyler öğrenme arzusunun alması. Bu yüzden yazmaktan çok okumaya ve düşünmeye vakit ayırıyorum. Böylelikle daha mutlu bir şekilde yaşıyorum. İhtiyaçlarımı ve beklentilerimi asgari düzeye indirdiğim için bu aralar maddi bir sıkıntı yaşamıyorum. Serbest vaktim var ve Yalova gibi sakin, huzurlu, güzel bir şehirde yaşıyorum. Kısacası artık yazdıklarımın gördüğü ilgisizlikten ya da maruz kaldığı ilginin seviyesinden hüzne kapılıp kendimi heder etmiyorum. 10 sene sonra yani Şair’in 20. senesi geldiğinde de tek arzum; şu an içinde bulunduğum huzur halini muhafaza ediyor olmak. Tabi okunmuş fazladan kitaplar ve terk edilmiş bir kaç kötü huy da işin cabası olacak.
Elbette bu gayet yavan metni çok daha güzel ve süslü yazabilirdim. Fakat bu konuda en ufak bir arzu duymuyorum. Böylesi daha iyi gibi. Yormuyor, üzmüyor, yıpratmıyor. Bu kadar harc
ı-ı alem bir metni kimse okumasa bile insan üzülmez. Çünkü bir emek harcamış değilim. Birazdan da gidip yatacağım. Yarın sabah bir kahvaltıya davetliyim. erkenden uyusam iyi olacak.
Not: Resim 2006 yılında Gölcük Değirmendere’de çekildi.
Rafet Elçi 
Ben de üzerinde çok emek harcamadan bişeyler yazmaya çalışayım.
Öncelikle sizinle Şair vesilesiyle tanışmış oldum. Edebiyat fakültesinden bir hocam tavsiye etmişti ve ben böyle bir roman daha hayatımda okumamıştım ki o gazla tüm kitaplarınızı alıp okumaya başladım sırasıyla ahrar platonun aşkı ruhlar puro içmez vs. Bilmem hatırlar mısınız sizinle 2016 baharında marmarayda merhabalaşmıştık üzerinizde beşiktaş formanız vardı :). Arapçayla yeni tanışıyordum o zamanlar ve şair vesilesiyle bu iştiyak müthiş bir ivme almıştı. O gün bugündür şair romanını çevremde ne kadar sevdiğim insan varsa hepsine hediye etmeye çalışıyorum ve hepsinden gelen müşterek karşılık: bu seviyede kitap önerisi istemek oldu. Önümüzdeki hafta 5 arkadaşıma daha şair kitabı hediye edeceğim. Son olarak twitter hesabınızı kapatırken ki attığınız yazınız gerçekten derinden üzmüştü. Sizin bendeki yeriniz cahiliye araplarının şiire ve şaire verdiği değerden daha büyüktür ki şu an arapça mütercim tercümanlık okuyorum ve bu olayın içerisine sizden aldığım ivmenin etkisi büyük. Allah yolunuzu açık etsin ve yardımcınız olsun. Son bir isteğim var intetnetten ara ara da olsa yazı paylaşmayı unutmayın takipteyiz ve çok özletmeyin kendinizi
BeğenBeğen
Teşekkür ederim. Arada bir iki ufak şey paylaşacağım.
BeğenBeğen