
Romeo:
Şayet saygısızlık edersem şu değersiz elimle
Bu kutsal mabede. Razıyım günahımın bedeline
Madem elin kaba temasında günah vardır
Dudaklarım iki mahcup hacı ki muntazır
Diz çöküp yüz sürüp latif bir buse ile
Günahını affettirmeye…
Juliet:
İyi kalpli hacı! Eline haksızlık ediyorsun
Tutuşunla ihtiram ve sadakat veriyorsun
Zaten hacıların eline veliler değermiş
El ele öpüşür aziz ve ermiş.
Romeo:
Hacıların yok mudur dudakları, ya azizlerin?
Juliet:
Elbette. Dua etmek için kullanırlar lakin.
Romeo:
Öyleyse ey sevgili azize, dudaklar yakarsın eller yerine
Yalvarıyor işte. Elverir ki, dönmesin inanç ümitsizliğe.
Juliet:
Kımıldamaz azizler, yakaranı dinlerken
Romeo:
Kımıldama öyleyse sana yalvarırken (Onu öper)
Böylece dudaklarım arındı dudaklarınla
Juliet:
Şimdi günah benim dudaklarımda kaldı ama
Romeo:
Dudaklarımdan mı geçti günah?
Tatlı bir dürtüydü halbuki vah!
Hemen geri ver günahımı. (Tekrar öper)
W. Shakespeare
Çev. Rafet Elçi.
ESRİK
Yıldızlı bir gece, yalnızım dalgalar içinde
Ne semada bulut, ne bir yelken denizde
Gözlerim dalıyordu ötesine dünyanın
Ya ormanlar, tepeler ya şu doğa
Sual ediyor sanki loş bir fısıltıyla
Dalgasına denizin, alevine semanın
Şu altın yıldızlar ah sonsuz taburlar
Binlerce ahenkle yükselip alçalırlar
Ve alevden taçlarıyla eğilirken ateşte
O karşı konulmaz, mavi dalgalar
Kırılan köpük uçlarıyla diyorlar
Ki tanrı budur, bu tanrıdır işte
VICTOR HUGO
Çev: Rafet Elçi
HAMLET III. PERDE II. SAHNE
HAMLET III. PERDE II. SAHNE
Ne menfaatim olabilir benim senden?
Mutmain bir yürekten başka neyin var?
Elbise düzmek ya da karın doyurmak için,
Kim bir yoksula yağ yakar?
Bırak budala efendilerin ayaklarını öpsün
O dalkavuk dudaklar.
Ayak öpmenin elzem olduğu yerde
Zayıf iradeler diz kırar.
Sen bana bak bana!
Benim şu seven yüreğim,
İradesini eline alır almaz,
Tefrik etmeye başlayınca birbirinden insanları
Çözülmez bağlar ile sana bağlandı.
Çünkü sen ne acılar çektin
Lakin hiç şikâyet etmedin.
Kader ne cilveler etti sana da
Sen hep gülümsedin.
Ne mutlu o insanlara!
Akıllarını ve yüreklerini gömmezler
Kör feleğin çaldığı kavala dönmezler
Şimdi kim varsa feleğin şarkısını söylemeyen
Tutkularına esir olup kölelik etmeyen
Şu kalbimin en derinleri ona da açıktır.
Ki o en sıcak yerde şimdi yalnız senin adın vardır.
W. SHAKESPEARE
Çev. Rafet Elçi