Romeo:
Şayet saygısızlık edersem şu değersiz elimle
Bu kutsal mabede. Razıyım günahımın bedeline
Madem elin kaba temasında günah vardır
Dudaklarım iki mahcup hacı ki muntazır
Diz çöküp yüz sürüp latif bir buse ile
Günahını affettirmeye…
Juliet:
İyi kalpli hacı! Eline haksızlık ediyorsun
Tutuşunla ihtiram ve sadakat veriyorsun
Zaten hacıların eline veliler değermiş
El ele öpüşür aziz ve ermiş.
Romeo:
Hacıların yok mudur dudakları, ya azizlerin?
Juliet:
Elbette. Dua etmek için kullanırlar lakin.
Romeo:
Öyleyse ey sevgili azize, dudaklar yakarsın eller yerine
Yalvarıyor işte. Elverir ki, dönmesin inanç ümitsizliğe.
Juliet:
Kımıldamaz azizler, yakaranı dinlerken
Romeo:
Kımıldama öyleyse sana yalvarırken (Onu öper)
Böylece dudaklarım arındı dudaklarınla
Juliet:
Şimdi günah benim dudaklarımda kaldı ama
Romeo:
Dudaklarımdan mı geçti günah?
Tatlı bir dürtüydü halbuki vah!
Hemen geri ver günahımı. (Tekrar öper)
W. Shakespeare
Çev. Rafet Elçi.
Rafet Elçi 