Cemiyetimiz dört sütun üzerinde duruyor;
kıskançlık, iki yüzlülük, tembellik ve
seviyesizlik. Bunlar hakşinaslık, dürüstlük,
çalışkanlık ve seciye ile yer değiştirmedikçe
hiçbir başarının kalıcı olması mümkün değildir
hatta bu sütunların üzerinde yükselen hiç bir
şey başarı değildir. Siyaset bu soruna çare
olamaz çünkü toplumdan beslenir. Bunu çözecek
olan işi zamanın ruhundan şikayet etmek olan
“entelektüel” değil, ruhu kir barındırmayan,
zamanın ruhunu anlamaya çalışmak yerine saf
mana zincirinin bir halkası olup hakikati bir
sonraki nesle aktarmaya çalışan alimdir. O
lüzumsuz tek bir fikir kırıntısı barındırmayan
saf ilacı ortaya koyar, tadı acı olduğu için
kimse içmek istemez fakat hasta iyi olmak
istemiyor diye tedaviyi çarpıtmak hekimliğe
sığmaz. Hakikat başarmak zorunda değildir;
hakikat saf ve tertemiz olmak zorundadır.
Dileyen içsin, dileyen pisliğe, toza, çamura
razı olsun.
Rafet Elçi 